Program Çıktıları (Lisans)
- Bitki koruma, bitki hastalıkları, zararlılar ve yabancı otlarla mücadele alanlarında temel ve güncel bilimsel bilgiye sahip olur; bu bilgileri uygulamalı ortamlarda kullanabilir.
- Zararlı, hastalık etmeni ve yabancı ot teşhisinde saha ve laboratuvar tekniklerini doğru şekilde seçip uygulayabilir; elde ettiği verileri analiz edip yorumlayabilir.
- Entegre Zararlı Yönetimi (IPM) ilkelerini benimser; biyolojik, biyoteknik, kültürel, mekanik ve kimyasal mücadele yöntemlerini çevre ve insan sağlığını gözeterek entegre biçimde planlayabilir.
- Moleküler tanı yöntemleri, DNA barcoding, PCR ve benzeri biyoteknolojik teknikleri temel düzeyde anlayabilir ve uygun durumlarda kullanabilir.
- Tarımsal üretimde çevre ve ekosistem sağlığını gözeten, sürdürülebilir yaklaşımlar geliştirebilir; etik değerlere bağlı olarak mesleki sorumluluk bilinciyle hareket eder.
- Bitki koruma alanında kamu kurumları, özel sektör ve tarımsal danışmanlık kuruluşlarında etkin şekilde çalışabilir; yaşam boyu öğrenme bilincine sahip olarak mesleki gelişimini sürdürür.
Program Çıktıları (Lisansüstü)
- Bitki koruma alanında ileri düzey teorik bilgiye sahip olur; zararlı–hastalık–yabancı ot etkileşimlerini bilimsel yöntemlerle analiz edebilir ve özgün araştırma soruları geliştirebilir.
- Laboratuvar ve saha araştırmalarında deney tasarlayabilir, uygulayabilir, veri toplayabilir; gelişmiş istatistiksel yöntemlerle analiz yaparak bilimsel çıktılar üretebilir.
- Klasik biyolojik mücadele yöntemleri ile modern biyoteknolojik yaklaşımları (örneğin RNAi, moleküler tanı teknikleri) karşılaştırabilir, uygun durumlarda uygulayabilir.
- Ulusal ve uluslararası literatürü takip ederek bilimsel ve teknolojik gelişmeleri bitki koruma uygulamalarına aktarabilir; araştırma sonuçlarını akademik yayın formatında sunabilir.
- Disiplinler arası çalışma ortamlarında etkin iletişim kurabilir; araştırma ekiplerine liderlik edebilir ve bilimsel projelerde sorumluluk alabilir.
- Etik ilkeler, çevresel sürdürülebilirlik ve toplum sağlığı açısından uygun kararlar verebilir; bitki koruma stratejilerinin ekosistem üzerindeki etkilerini ileri düzeyde değerlendirebilir.
